Op een mooie zaterdagmiddag besloten we dat het tijd werd om weer eens te gaan wandelen. De lijst met gemaakte wandelingen in 2019 was namelijk nog leeg en we waren alweer begin februari. We besloten dicht bij huis te blijven en het Haagse bos en Clingendael verder te verkennen. We wonen zelf in Den Haag en waren er al eerder geweest. Binnenkort gaan we verhuizen naar Apeldoorn en dus zullen we hier niet snel weer eens wandelen.
Het Haagse bos
Dit mooie, goed onderhouden bos ligt middenin Den Haag. Vanaf het centraal station loop je binnen 3 minuten het bos in. Fijn als je tijdens een stedentrip even de natuur in wilt in plaats van de drukke binnenstad. Het bos is goed onderhouden door Staatsbosbeheer (het is 1 van de eerste gebieden die wordt beheert door Staatsbosbeheer sinds 1899) en tevens is het de thuisplek van de koninklijke familie die in 2019 weer hun intrek nemen in Huis ten Bosch. Wanneer je door het Haagse bos loopt kom je heel gemakkelijk langs het paleis. Van achter de hekken, en bewaakt door de marechaussee kun je het paleis goed zien. Het Haagse bos was vroeger een privé jachtgebied waar de graven van Holland jaagden. Hun kasteel was destijds het Binnenhof en het Haagse Bos lag in hun achtertuin.
Het begin van onze wandeling Haagse bos en Clingendael
Vanaf het centraal station loop je eerst langs Koekamp, een hertenkamp. Hiervoor ligt een mooi water waar altijd veel vogels te vinden zijn. Langs het poffertjeshuis loop je zo het Haagse bos in, via een mooie laan (de Koekamplaan). Aan de linkerkant ligt het bekende Malieveld, rechts het hertenkamp. Nadat je over het begin van de drukke A12 heen bent gelopen begint het echte bos. Hier loop je meteen de bomen in en vind je veel hardlopers en fietsers, maar ook wandelaars die van de natuur genieten. Na het oversteken van de Laan van Nieuw-Oost Indië, welke het bos doorkruist, kom je al snel langs een open water. Hier is het fijn vertoeven. Hier zie je vaak mensen sporten en laten veel mensen hun hond uit. De rust in het bos is erg fijn, ook al is de bewoonde wereld niet ver weg.
Het Haagse bos & de tweede wereldoorlog
Tijdens de Tweede Wereldoorlog is door de Duitsers het halve bos gekapt, er moest immers plek gemaakt worden voor een militaire werken. Zo lagen er in de omgeving vele bunkers en werden er vanaf het bos ook V2 raketten gelanceerd.
De plek waar de raketten werden gelanceerd is nog steeds gemarkeerd met een indrukwekkend verhaal van een jong persoon die hier in de buurt woonde op het moment van het afschieten van de raketten. De mensen die naast het terrein woonden waren altijd erg bang. De raketten werden voornamelijk ‘s nachts afgeschoten en dit gaf enorm veel kabaal en zorgde voor een fel rood licht in de lucht. De raketten waren schijnbaar niet altijd goed geproduceerd waardoor er de kans bestond dat er weer 1 terug naar beneden zou komen. Wanneer dit gebeurt waren de mensen hun leven niet zeker. Geen fijne plek om te wonen dus. Dit greep mij wel erg aan, een gedeelte van de historie die ik nog niet eerder had gehoord.
Landgoed Clingendael
Voorbij Huis ten Bosch is het mogelijk om links af te slaan richting de N44. Na deze drukke weg overgestoken te hebben loop je al snel Clingendael in. Zelf liepen we via Chalet ten Bosch en langs de nieuwe Amerikaanse Ambassade (met vele bewakingscamera’s), naar landgoed Clingendael. Dit landgoed is prachtig aangelegd met verschillende tuinen in thema’s. Er is een erg bekende Japanse tuin die altijd druk bezocht wordt wanneer alles in bloei staat. De Japanse tuin is maar 8 weken per jaar toegankelijk voor het publiek, maar zeker een bezoek waard! Andere bekende tuinen die een bezoek waard zijn is het Sterrenbos, de Rozentuin en de Oud-Hollandse tuin.
Huidige bestemming van landgoed Clingendael en waarom het er goed vertoeven is
Landgoed Clingendael wordt nu voornamelijk gebruikt door het instituut Clingendael, het instituut voor Internationale Betrekkingen in Nederland. Tussen het instituut en het Ministerie van Buitenlandse Zaken is veel samenwerking, zo wordt elk jaar het zogeheten Klasje van Buitenlandse Zaken op het terrein van Clingendael klaargestoomd voor hun carrière als diplomaat. Op het terrein bevind zich verder ook nog een Imker.
Het landgoed is een mooie plek om te vertoeven. Vooral in het voorjaar wanneer alles in bloei staat is het Haagse bos en Clingendael een goede plek voor een mooie wandeling. Daarnaast is het een mooie plek om rustig een boek te lezen op een van de vele bankjes onder de oude bomen op een zwoele zomerdag. Ook worden in het gebied vaak trouwfoto’s gemaakt, dit geeft wel aan dat het een pittoreske plek is om te bezoeken.
We gaan het Haagse bos en Clingendael wel missen…
Voor ons zijn het Haagse Bos en Clingendael een makkelijke maar mooie plek om te bezoeken in een druk weekend wanneer we even behoefte hebben aan wat natuur en rust. Dit gaan we wel missen nu we straks gaan verhuizen naar Apeldoorn, maar we zijn er zeker van dat we daar veel moois voor terugkrijgen. Van het paleispark bij Paleis het Loo tot de Veluwe die in onze achtertuin ligt (figuurlijk helaas…).
Op een mooie maar koude zondagochtend waren we toe aan frisse lucht en besloten bij ons in de buurt te gaan wandelen. We kozen ervoor om naar Meijendel te gaan omdat we daar de laatste keer een mooie wandeling hadden gemaakt door de Bierlap en Kijfhoek. We wilden wel weer terug naar dit unieke stukje Nederland en kozen ervoor om de Reeenroute en Eikenroute bij Meijendel te combineren, waardoor we gezamenlijk zo’n 6 kilometer hebben gelopen vanaf het beginpunt.
De blauwe route van Meijendel – Eikenroute (3,2 km)
De blauwe route begint bij de pannenkoekenboerderij in Meijendel. Deze route wordt ook wel de Eikenroute genoemd en is op zichzelf 3,2 kilometer lang. Zoals je zou verwachten bij de naam van de route loop je voornamelijk door een gebied met veel eikenbomen. Daarnaast kom je via deze route langs een vogelkijkwand, erg leuk en mooi om te zien (zie bovenstaande foto).
De rode route van Meijendel – Reeenroute (2,6 km)
De rode route, ook wel de reeenroute genoemd, is een stukje kleiner en begint bij parkeerplaats Kievietsduin als je hem op zichzelf wilt lopen. Bij deze route kom je niet langs het bezoekerscentrum en de pannenkoekenboerderij, maar deze zijn niet echt ver weg en kun je alsnog bereiken met een extra stukje lopen (bijvoorbeeld via de witte route). De route leidt je langs zowel bosgebied als open duinen (wat soms een uitdaging kan zijn om door het mulle zand te ploeteren). Een erg veelzijdige wandeling op zichzelf dus!
Onze wandeling : combinatie van de reeenroute en eikenroute
Op de koude zondagochtend was het prachtig weer. We begonnen zelf al eerder in het duingebied en zagen daar de schapen op een heuvel staan te grazen. Deze zorgen ervoor dat het gebied in tact blijft en dus het mooie duinlandschap behouden blijft. Het was een prachtig gezicht zo ‘s ochtends vroeg! Daarnaast hebben we ook van het uitzicht genoten, een fijn zonnetje en stralend blauwe luchten, prachtig!
Maar goed, onze gecombineerde route begonnen we bij de Tapuit, het bezoekerscentrum van waterwinningsbedrijf Dunea. Hier begint de blauwe route (Eikenroute) en gelukkig lopen we snel de bossen in, weg van de “bewoonde wereld” en terug de natuur in. Niet lang na het begin komen we bij een uitkijkpunt, ook hier is het uitzicht prachtig! Zo’n 10 a 15 minuten later komen we langs de optie om af te slaan richting de vogelkijkwand. Ik ben blij dat we hiervoor zijn gegaan want het gezicht was prachtig. Het landschap waar we op uit kijken vonden we allebei heel speciaal, zeker met de strakblauwe luchten en een fijne ochtendzon. Helaas hebben we geen bijzondere vogels kunnen spotten maar de meerkoetjes waren ook erg leuk om te zien.
Verder met de Reeenroute
Snel na de vogelkijkwand ging de Eikenroute over op de Reeenroute, hiervoor sla je linksaf wanneer je een blauw-rood paaltje tegenkomt. Na het oversteken van een weg ga je via een kleiner pad omhoog met een trap. Nu voelt het echt alsof je door de natuur loopt in plaats van over vooraf aangelegde paden. Ook hier kom je weer langs een uitkijkpunt. Nieuwsgierig als we zijn wilden we hier toch even stoppen. Even lekker een mandarijn gegeten en genieten van het uitzicht.
Het duinlandschap begint nu echt zichtbaar te worden. Er is steeds meer zand en het lopen gaat ook wat zwaarder. Meer open plekken en lage begroeiing zorgt er ook voor dat je verder kunt kijken. Op een gegeven moment is er een kleine zandvlakte, dat was pas ploeteren! Toch zijn de uitzichten en de omgeving hier prachtig. Het is echt een wandeling met veel verschillende soorten natuur die allemaal samenkomen, we vinden het echt een aanrader. Op de weg terug waren we wel de route even kwijt, gelukkig gaan veel wegen terug richting het bezoekerscentrum en liepen we een beetje op gevoel. We vonden het een super zondagochtend waarin we even helemaal bij konden komen van een drukke werkweek en genieten van de natuur. De combinatie van de reeenroute en eikenroute is zeker aan te bevelen!
Op een mooie zaterdag halverwege de maand besloten we dat het perfect weer was om er op uit te gaan. Eerder dit jaar zijn we ook al een stuk door de Horsten gelopen. We vonden het een fijn gebied en wilden er graag weer eens lopen. Hier onze belevenissen van de horsten – rode route
De route
De route is erg goed aangegeven en we hebben zelf nooit het gevoel gehad dat we verkeerd zouden kunnen lopen. Volg de rode paaltjes en je loopt een mooi rondje door de Horsten.
Startpunt
Om in het park te mogen lopen heb je een toegangsbewijs nodig van €1 per persoon. Deze kun je kopen bij de twee ingangen. De hoofdingang ligt aan de papenweg 2245 AD Wassenaar (incl. Parkeerterrein) de andere ingang ligt aan de zuidkant van Voorschoten aan de Horstlaan. Bij beide ingangen vind je een kaartautomaat voor het toegangsbewijs (automaat wisselt niet en alleen muntgeld!). Bij de hoofdingang is er vaak ook iemand aanwezig waarbij je een kaartje kunt kopen of voor al je vragen. Vanaf beide ingangen is de rode route ook goed aangegeven.
Zelf begonnen we bij de hoofdingang. Al snel zagen we een richting aanwijzer die de 3 routes door het park aangaf. We sloegen linksaf en liepen het eerste gedeelte door het bos.
Bos & paddenstoelen
De paden waren mooi aangelegd en het was nog rustig in de Horsten. We kwamen wat mensen met kids tegen maar hebben ook hele stukken alleen gelopen. Daarnaast was het half september en waren er al veel paddenstoelen te bewonderen!
Al snel sloegen we af en kwamen we op een veel kleiner pad uit. Aan de andere kant van het pad was een weiland en we vonden een bankje waar we even konden zitten genieten van het uitzicht. Er stonden koeien in de wei maar die trokken zich niks van ons aan. Af en toe zagen we een trein voorbij razen in de verte. Hier aten we de eerste pepernoten van her jaar, hoe lekker zijn die toch?
Bijenkast, landerijen en huizen in de Horsten?
Nadat we het smalle bospad verlieten kwamen we uit op een mooi aangelegde laan met aan beide kanten aangeplante bomen. We hadden nog steeds uitzicht op de vele weilanden. Nadat we een brugje waren overgestoken zagen we een bijenkast staan, al waren er geen bijen te bekennen. Ook liepen we langs een aantal huizen. Toen we een tijdje geleden op funda hadden gekeken in de buurt van Den Haag hadden we inderdaad al een huis te koop zien staan. Het was een mooi huis, alleen die jaarlijkse erfpacht van meer dan 100.000 zagen we toch niet zo zitten (en kunnen we niet betalen…). Het huis stond er nog steeds verlaten bij, zo zonde. Na de huizen kwamen we bij het punt waar we de vorige keer afsloegen richtig voorschoten. Hier bevindt zich ook de tweede toegang van het park. We zaten alweer op de helft!
Langs de koninklijke familie & weilanden
Nadat we langs het tweede toegangspunt van de Horsten waren gelopen vervolgde de weg over een landweggetje (helaas verhard) met aan beide kanten weilanden. We zijn er in totaal maar 1 auto tegengekomen en verder liep het er erg mooi! We liepen nog langs een weiland met schapen, die zien er altijd uit als om te knuffelen 🙂
Al snel zagen we een omheining, hier was de huidige woning van de koninklijke familie. Er fietste een man van de marechaussee langs om de boel goed in de gaten te houden. Even later zagen we ook het hek waar nog 2 man marechaussee stonden. Het meeste wat in de buurt kwam was dat we over de Princes Amalialaan liepen. Fijn voor ze, dat niemand zo naar binnen kan kijken, zou ik zelf ook niet van houden. Mocht je er dus om deze reden komen, de kans dat je iets ziet zou ik op nihil schatten.
Nog een rondje om een vijver en we zijn weer bij het beginpunt. Ook hier liep het leuk. We liepen nog langs een groot grasveld waar een uitkijkpunt is, jier waren we de vorige keer al op geweest en dus besloten we het deze keer over te slaan. De route loopt helaas niet langs het pittoreske theehuis, maar deze ligt niet ver van het beginpunt (5 minuten lopen schat ik?).
Onze mening over de Horsten – rode route
De route vonden we allebei verrassend. Het is jammer dat je nog relatief veel over asfalt loopt maar in Nederland ontkom je daar niet echt aan. Het is een mooi rondje voor op de zondagochtend, met misschien een aansluitende lunch in het theehuis? Goed te combineren met een weekend Den Haag en als je de drukke stad even wilt ontvluchten.
Het was mooi weer en er stond weinig wind, dus besloten we lekker door de duinen te gaan wandelen. In de duinen bij Den Haag is er nog een plek wat ook voor ons onontdekt gebied was: de Kijfhoek en Bierlap in Meijendel. Een schitterend gebied middenin de duinen wat beperkt toegankelijk is. De Kijfhoek en Bierlap stonden al heel lang op ons lijstje, dus sprongen we op de fiets richting de boerderij van Meijendel. Na de lunch bij de boerderij stapte we binnen bij het De Tapuit, het bezoekerscentrum van Dunea, wat naast de boerderij staat. Hier kan je toegangsbewijzen komen voor het gebied voor 2 euro per persoon. Het bedrag is bedoeld voor het natuurbehoud, dus je profiteert er zelf ook van. Hier heb je de kans om een snelle foto te maken van een kaart van het gebied en kan je gelijk op pad.
Groene paaltjes
Vanaf de boerderij is het zo’n anderhalve kilometer lopen naar de ingang van de Kijfhoek en Bierlap, de route loopt over het laatste pad met kinderkopjes in Meijendel. Wat de Kijfhoek en Bierlap bijzonder maakt is dat het gebied erg rustig is en je bijna geen andere mensen tegenkomt. Zo voel je je toch even alleen op de wereld. Binnen het gebied mag jezelf bepalen hoe je loopt. Om niet te verdwalen en om te zorgen dat je door het hele gebied komt zijn er wel groene palen neergezet met nummers. Het is wel de bedoeling om op de paden met de groene paaltjes te blijven, het gebied is namelijk erg kwetsbaar.
Nog meer wandelen door duinen: lees dan ook over onze wandeling door Meijendel.
Eindeloos struinen
Wat een gevoel van vrijheid en rust om gewoon twee uur lang te wandelen met bijna geen andere mensen. Gewoon om je heen kijken en een richting oplopen. Op een gegeven moment realiseerden we ons echter dat we in cirkels aan het lopen waren (typisch…), dus besloten we toch een beetje de verschillende genummerde groene paaltjes aan te houden. We wilden namelijk wel het gehele gebied bewonderen. Tijdens het wandelen viel ons op hoe verschillend de Kijfhoek en Bierlap zijn. De Kijfhoek bestaat met name uit bos en een gebied met allerlei vennetjes. De Bierlap daarentegen was echt klassiek duingebied met zanderige heuvels begroeid met verschillende soorten gras en strijken. Naast de grote variatie aan planten en paddenstoelen (nu echt het seizoen voor) zagen we ook overal konijnenholen, dus ook waren veel dieren.
Navigeren
Eenmaal aan de noordkant van het gebied aangekomen liepen we tegen het afgesloten waterzuiveringsgebied van Dunea aan. Hier besloten we een lange lus te maken om zo via de westkant weer terug te lopen naar het beginpunt. Zo hadden we ongeveer het hele gebied bezocht.
Tijdens het wandelen waren we grotendeels aan het navigeren op basis van de omgeving, de zichtbare torens van Den Haag en de kustlijn. Het gebied is hoog gelegen, want als we op een van de vele heuvels stonden zagen we schepen in zee liggen. Hierdoor word je wel bewust dat je eigenlijk helemaal niet ver weg bent van de drukte. Terwijl het heel afgelegen voelt en je bijna niemand tegenkomt. Tijdens onze wandeling zijn we een boswachter tegengekomen die een rondleiding gaf aan een groep wandelaars en een andere wandelaar die alleen liep. Als je dat toch vergelijkt met alle fietsers en wandelaars in de rest van Meijendel….
Een hert en vennetjes
We stonden samen om ons heen te kijken naar de prachtige omgeving. Toen we uit het niets ineens een hert zagen wegspringen. Het hert had ons natuurlijk allang gezien, maar we hadden zelf niks door. Helaas geen foto, want daarvoor was het dier te snel. Ik moet eerlijk bekennen dat ik al jaren in Meijendel kom maar er eigenlijk nog nooit een hert heb gezien. Voor mij (Eelco) was dit het hoogtepunt van de dag.
We lopen verder richting de zuidwestelijk hoek van het gebied en komen bij een klein meertje aan. Het meer is een populaire plek voor allerlei soorten vogels, die het gebruiken als broedplaats. Aan de andere kant, net buiten de Kijfhoek en Bierlap, liggen een aantal mooie vogelhutten met uitzicht op hetzelfde meertje. Verder naar het oosten lopen we kris kras langs allemaal kleine vennetjes en een moerasachtig gebied. Een bijzonder gezicht, hoe bos en water samenkomen.
De kijfhoek en bierlap achter ons laten
Na een schitterende wandeling van zo’n 10 kilometer was onze kennismaking met de Kijfhoek en Bierlap weer op haar einde. Onder het genot van wat fruit rusten we uit op een voor de ingang gelegen bankje. Wat een mooie wandeling en zo dichtbij huis. We spreken af snel nog een keer hier naar toe te gaan maar dan in de ochtend. Hopelijk zien we dan nog meer herten en andere dieren. Al met al een echte aanrader voor een uitdagende wandeling of een wandeling met kinderen. We komen hier in ieder geval snel nog een keer terug.
Nog niet uitgewandeld en toch in Den Haag lees dan ook over onze stadwandeling.
In Juli liepen we tijdens een warme zondag deze combi van de landgoederenroute en de Horsten. Dit is deels een oude OV stapper (voorloper van de NS wandelingen). Het is een mooie route waarbij je veel door het bos loopt, dit was perfect voor een warme dag met een felle zon. Wel vonden we het zelf irritant dat er van de OV stapper geen GPS versie beschikbaar was, hierdoor zijn we een aantal keer verkeerd gelopen. Volgende keer ons maar iets beter voorbereiden! Als je in de buurt van een grote stad loopt is het helaas wel zo dat je er bijna niet aan ontkomt om verkeer te horen, dit is helaas ook zo bij deze route. Ben je op zoek naar stilte, dan zouden we zelf een andere route aanraden.
De route is hier terug te vinden via google maps. Mocht je liever met GPS coordinaten lopen, download dan het .kml bestand en zet deze om via de website gpsies.com. De totale lengte van de route is zo’n 20 kilometer. Je komt onderweg veel bankjes tegen waar je even kunt uitrusten en bij het Theepaviljoen in de Horsten hebben we zelf heerlijk geluncht!
Startpunt: Centraal Station Den Haag
We beginnen de route bij Centraal Station Den Haag, het is immers deels een oude OV stappers. Dit maakt wel dat de route voor iedereen goed toegankelijk is. Vanuit hier lopen we richting het Haagse Bos langs de herten in het koekamp. Eenmaal aangekomen bij het Haagse Bos hebben we het gevoel dat we toch de stad een beetje achter ons laten. We lopen hier door een mooi stukje bos waar we andere wandelaars tegenkomen en af en toe een fietser. Even een drukke weg oversteken en we zijn weer terug in de natuur. We zien reigers en zwanen in de Haagse Bosvijver.
Huis ten Bosch
Vanuit het bos loop je opeens tegen Huis ten Bosch aan. Op dit moment staat het nog volop in de stijgers, maar de Koninklijke familie zal hier weer zijn intrede gaan doen wanneer het “Huis” volledig gerenoveerd is. Die prinsesjes boffen maar, zo midden in de mooie natuur wonen! Het rijksmonument is gebouwd in de 17e eeuw en werd destijds gebouwd als zomerverblijf voor stadhouder Frederik Hendrik.
Richting Landgoed Marlot
We lopen verder door nog een strookje bos richting landgoed Reigersbergen om van hieruit door te lopen richting landgoed Marlot. Onderweg komen we nog langs de achterzijde van het Louwman museum, waar zich een grote collectie auto’s bevindt. We lopen landgoed Marlot binnen langs de oude fruitmuren die zich nog op het landgoed bevinden. Hierachter was vroeger een boomgaard. We lopen langs een weiland het meer bosrijke gebied binnen. Hier staat aan het einde van de oude beukenlaan een mooi standbeeld. Via de oude beukenlaan lopen we het landgoed af om een klein stukje door een woonwijk te lopen. Het is gelukkig niet vervelend lopen langs de mooie panden die daar staan.
Wassenaar
We steken de drukke N14/N44 over en lopen snel daarna de bossen van Wassenaar in. Weg uit de drukte van al die auto’s en bomen om ons heen die de hitte van de zon gelukkig goed tegenhouden. Langs kasteel de Wittenburg lopen we een stukje Wassenaar in. Allemaal mooie grote huizen met veel groen er omheen. Niet alles is onze smaak, maar goed, die verschillen dan ook. Als er ergens een mooie golden retriever tevreden op het gras ligt bij een mooi huis dan smelt toch stiekem ons hart wel een beetje, het perfecte plaatje? We laten de bebouwing weer snel voor wat het was en lopen verder langs Rust en Vreugd.
Landgoed Wiltzangk
Na Wassenaar lopen we door richting het volgende bosgebied op landgoed Wiltzangk. Om eerlijk te zijn verdwalen we een beetje in dit bos en hebben we hier een rondje gelopen, oeps! De omgeving is wel mooi dus erg is het niet. Wel jammer is het constante geluid van auto’s over de N44… Misschien is deze route meer voor op een autoloze zondag (als die nog bestaan?!)?
Vergeet niet een beetje links aan te houden om te voorkomen dat je langs de N44 loopt, de wijken in Wassenaar lopen namelijk een stuk prettiger en rustiger. Bij het kruispunt kun je gebruik maken van de Erik Hazelhoff Roelfzema Tunnel aan de linker kant en hoef je niet over te steken bij het ruiter stoplicht…. Ja, je raadt het al, dat ging bij ons dus even verkeerd…. Gelukkig vonden we snel de weg weer en liepen we zo richting de ingang van de Horsten. Hier stond een man met een ijskraam waar we een lekker hoorntje met een bolletje frisse appeltjes ijs hebben gekocht.
De Horsten
Voor de Horsten kun je een dagkaart kopen van €1 per persoon in de automaat. Zorg er dus voor dat je wat contant muntgeld bij je hebt! We hadden nog maar net ons ijsje op toen we al bij het theepaviljoen aankwamen. Eelco had hier al eerder gezeten en dus besloten we om hier te gaan lunchen. We waren blij met een tafel in de schaduw want in de zon was het eigenlijk niet uit te houden… 27 graden in Nederland is niet echt een pretje. We aten een vegetarische salade en een broodje geitenkaas. Even lekker uitrusten zodat we het laatste gedeelte van de wandeling weer door konden.
Na onze stop vervolgden we de route en kwamen we langs een uitkijkpunt op de Seringenberg. Eerst hadden we niet door dat hij er was maar toen we er al voorbij waren besloten we toch om te keren om een kijkje te nemen. Het uitzicht was erg mooi en de klim er naartoe was goed aangelegd, al had je wel het gevoel dat je maar in een rondje bleef lopen… We zagen de overheidsgebouwen in Den Haag, kerktorens in de verte maar net niet de trein die langs Voorschoten rijdt. Van het landgoed werd goed gebruik gemaakt, er lagen mensen in het gras te zonnen en een gezin was voetbal aan het spelen.
Eenmaal weer beneden liepen we verder. We vonden het landgoed erg mooi en ook wel een verademing omdat we niet de hele tijd op de route hoefden te letten. Tijdens routes kun je soms wel een beetje verdwalen en is het fijn om een GPS te kunnen volgen zodat je weet of je nog de goede kant uit loopt. Net over het bruggetje heb je op een gegeven moment aan je rechterhand een groen paaltje staan, sla hier in om meer in de natuur te lopen en via mooie zitjes te komen. Mocht je niet hebben geluncht of gezeten bij het theepaviljoen dan heb je hier een tweetal mooie plekjes om dat alsnog te doen.
Terug richting Voorschoten
Nog een stukje langs de mooie weilanden en we lopen richting het spoor waar af en toe een gele NS-intercity voorbij raast. Hier staan nog een paar boerderijen op het landgoed. Eenmaal de Horsten af lopen we onder de spoortunnel door en slaan we meteen linksaf richting Voorschoten (de landgoederenroute loopt hier verder rechtdoor en vervolgens naar rechts, terug richting Den Haag). Dit laatste gedeelte is niet erg bijzonder. Aan het eind lopen we nog langs park Rosenburgh en dan hebben we de landgoederen voor de dag alweer gehad. We verbazen ons nog over alle faciliteiten van de Britse School en kunnen gelukkig binnen een paar minuten nadat we station Voorschoten hebben bereikt de sprinter nemen richting Den Haag.
Onze mening: Landgoederenroute en de Horsten
Het was een fijne wandeldag waarbij we er echt even uit zijn geweest. Het was prima vertoeven in de bossen zonder dat we de hele dag de hete zon op onze huid hadden. Mocht je gaan voor een wandeling in de natuur zonder het geluid van auto’s, dan is deze route niet echt iets voor jou. Ben je daar in tegen geïnteresseerd in alle landgoederen en wil je een makkelijk bereikbare route met het OV? Dan is dit zeker een aanrader!
Zelf hebben we het meest genoten van het wandelen door het Haagse Bos en over de Horsten. We gaan zeker nog een keer terug naar de Horsten om daar de verschillende routes uit te proberen, maar dan pakken we wel gewoon de fiets…
We zijn altijd op zoek naar leuke nieuwe wandelingen, maar niet alleen de route kan bijzonder zijn, ook het tijdstip kan een leuke afwisseling geven en zo kwamen wij aan de start van de Nachtstrandwandeling. De nachtstrandwandeling is een jaarlijkse evenement van strandtent de Globetrotter in Hoek van Holland. Ze zetten een route uit van Hoek van Holland naar Kijkduin en weer terug. De route loopt van Hoek van Holland door de duinen naar Kijkduin, heen door de duinen en terug over het strand. De route heeft een afstand van zo’n 20 kilometer. Aangezien de start tussen negen en half elf s’avonds is dit weer een nieuwe uitdaging: een stuk wandelen door het donker!
Onze eigen Nachtstrandwandeling
Vanuit Den Haag is Hoek van Holland best wel lastig te bereiken met het openbaar vervoer, dus besloten we de route iets anders te doen. Het plan was om niet om te keren naar Hoek van Holland, maar door te lopen van Kijkduin naar huis. Een route die we vaker hebben gelopen met daglicht door de mooie Vogelwijk, de villawijk van Den Haag. We durfden het niet aan om via de duinen terug te lopen. Onze eigen nachtstrandwandeling heeft een afstand van zo’n 17 kilometer.
Verwachtingen voor de Nachtstrandwandeling
We wonen alweer een tijd in Den Haag en daarmee ook aan de kust. De keren dat we samen door de duinen heb gewandeld en gefietst lijken soms eindeloos. Maar dit was altijd overdag. Om die reden leek het ons super om eens een nachtstrandwandeling te maken. Hoe zien de duinen eruit in het donker, want in de schemering en het donker komen weer allerlei andere dieren in beweging. Waar je overdag met name meeuwen ziet hoop ik nu weer andere dieren te zien. Naast het idee van s’nachts wandelen waren we ook benieuwd naar wie op zo’n evenement afkomt. Loop je met veel andere mensen om je heen of spreid het zich heel erg uit. Derhalve genoeg reden om mee te doen aan de 42ste editie van de Nachtstrandwandeling.
Op weg naar het startpunt van de Nachtstrandwandeling
Eenmaal uit de bus gestapt liepen we naar het strand Hoek van Holland en de start van de nachtstrandwandeling. Het is lang recht stuk met aan je linkerhand kassen en campings en aan de andere kant villa’s, die in een grote variatie zijn gebouwd. Het was een leuke afwisseling en zoals altijd: over smaak valt niet te twisten. Aan het eind van de weg werden we door een van de vrijwilligers gewezen op een pad de duinen in. Terwijl we naar de strandtent Globetrotter liepen waar het startpunt was van de nachtstrandwandeling viel op hoe breed hier de duinen waren. Ook viel de zware industrie op die net voorbij Hoek van Holland het begin van de haven Rotterdam tonen.
Start van de Nachtstrandwandeling
Eenmaal aangekomen bij de strandtent de Globetrotter viel ons de grote variëteit aan mensen op. Van jong tot oud en complete gezinnen waren op de nachtstrandwandeling afgekomen. We hadden ons al ingeschreven dus dat was niet meer nodig. We kregen twee startkaarten (met noodnummers etc.), twee muntjes voor een kopje soep en een routekaart. De routekaart was eigenlijk niet nodig want het is tweemaal rechtdoor en werd onderweg goed aangegeven door de vele vrijwilligers. Na wat foto’s van een ondergane zon, konden we aan ons eigen nachtstrandwandeling beginnen.
Over het strand
Bij het lopen van de Nachtstrandwandeling kan je kiezen tussen een route door de duinen of het strand. Aangezien de zon nog aan het ondergaan was besloten we voor het laatste te kiezen. Wat is de kust toch mooi met een uitgestrekt strand, een paar meeuwen die nog een rustig onderkomen zochten voor de nacht en de ondergaande zon. Er was bijna geen wind en de temperatuur was rond de 16 graden, uitstekend voor de Nachtstrandwandeling. Terwijl we aan het lopen waren zagen we de zon langzaam ondergaan, iets wat toch altijd weer mooi is om te zien.
De duinen in of toch niet?
Toen de zon eenmaal onder was gegaan wilde we kijken of wij een stuk door duinen konden lopen. Eenmaal door het zand ons een weg naar boven geploegd kwamen we uit in de duinen. Helaas was er geen mooi pad door duinen alleen een pad over de dijk tussen de kassen. Achteraf gezien hadden we het kunnen weten, want we waren al in de buurt van Monster. In de buurt van Kijkduin en Hoek van Holland is het duingebied behoorlijk wijd maar daartussen, in het Westland, is er weinig ruimte overgebleven voor de duinen. De duinen hebben hier ruimte moeten maken voor de kassen en huizen. Zo ligt Monster letter tegen het strand aan met alleen nog een duin die de twee scheid. Daarom besloten we maar weer om te keren en onze weg over het strand te vervolgen.
Nou weten we wel dat het in de Randstad nooit echt donker wordt maar dat het zo licht kon blijven verbaasde ons wel. De kassen aan de andere kant van de duinen zorgde voor een roodgele gloed en achter ons waren de lampen aangegaan op de Maasvlakte. Hierdoor had je ondanks het late tijdstip relatief helder en ver zicht. In zee zag je verschillende boten liggen die wachtten op een bestemming of op toestemming de haven binnen te komen.
Strandmotor
Bij de start van de Nachtstrandwandeling werd er al op gewezen dat we vannacht langs de zandmotor zouden lopen. Een grote zandbank voor de kust net voor Kijkduin. Een natuurlijke hulpmiddel bij de kustbewaking die ook nog eens super handig is voor verschillende soorten watersporten. Het idee is dat door een zandbank te maken het strand zijn natuurlijke grootte behoud. Het idee is best wel simpel. In 2011 is er heel veel zand voor de kust gelegd en deze kalft langzaam af door wind en stroming. Het zand hecht zich aan de kust en zo wordt het strand op een natuurlijke manier breder en sterker. Zo blijft de kust beschermd tegen de stijging van zeespiegel en creëer je eenvoudig een recreatiegebied. Best wel mooi eigenlijk, dat door samen te werken met de natuur allerlei belangen kunnen worden bediend.
Soepcaravan
Op het strand werden we opgewacht door een auto die ons de duinen in wees. Eenmaal 100 meter de duinen in gelopen kwamen we bij het rustpunt van de nachtstrandwandeling. Hier kon je in ruil voor de consumptiemunten een kop soep krijgen (tomatensoep met balletjes) of thee/koffie. Gelukkig hadden we zelf eten meegenomen, want ja, die soep is nou eenmaal niet vegetarisch. Maar weer viel op hoeveel vrijwilligers meehelpen met het organiseren van de nachtstrandwandeling. Na een kort rustmoment vervolgden we onze weg richting Kijkduin.
Eenmaal aan het wandelen in de duinen viel ons de enorme stilte op. Op het strand was er continue het geluid hoorbaar geweest van de zee. De zee zette tijdens de nachtstrandwandeling ook steeds meer aan, waarschijnlijk omdat het vloed werd. In de duinen hoorde je zee amper en waren er ook weinig andere geluiden. Zelf begonnen we ook maar te fluisteren om de stilte niet te doorbreken. Langzaam begon het echt donker te worden, de kassen van het Westland hadden we achter ons gelaten en ingeruild voor het grote duinpark bij Kijkduin. De maan verlichtte soms het pad extra, maar hier bleef het bij. Het was rustig in de duinen, het enige wat nog wel zagen waren vleermuizen. Deze waren druk bezig rondjes te vliegen boven de struiken langs het pad.
Kijkduin en naar huis
Het was tijd om afscheid te nemen van de Nachtstrandwandeling. Net voor Kijkduin keerde de route van de Nachtstrandwandeling weer terug naar Hoek van Holland. Voor ons liep de route door naar Den Haag. We sloegen rechtsaf en zagen de lichten van Kijkduin al duidelijk in de verte. Vanaf Kijkduin konden we door de stad weer naar huis lopen. Door de stad teruglopend hadden we het over de wandeling. Wat was ons opgevallen en wat we leuk en minder leuk vonden. Duidelijk was dat we liever s’ochtends vroeg beginnen met wandelen als alles weer actief wordt en het ook nog rustig is. Op die momenten kun je genieten van de rust en heb je een uitzicht. Want door het donker lopen is zeker een ervaring maar we miste wel ons uitzicht. Al met al was de Nachtstrandwandeling een leuke leerzame ervaring, maar volgend jaar slaan we hem wel over.
Wel viel ons op dat er veel vrijwilligers bij de nachtstrandwandeling betrokken waren. We vonden dit erg inspirerend en zijn ze ook zeker dankbaar voor hun hulp deze wandeling mogelijk te maken!
Vond je dit een leuk artikel? Bewaar hem dan op Pinterest:
Stiekem ben ik wel verknocht aan Den Haag. Nou is dat niet zo gek omdat ik er ben opgegroeid en er op de een of andere manier ook ben blijven wonen. Maar Den Haag is ook echt een mooie stad en daarom willen we graag deze stadswandeling door Den Haag met jullie delen. Een stadswandeling door Den Haag langs historische gebouwen, brede lanen, iconische gebouwen en volop mogelijkheden om even bij te komen met een hapje of een drankje bij verschillende mooie tentjes. In dit artikel zullen we niet alleen een beschrijving geven over de wandeling, maar ook iets verder ingaan op de achtergrond van de verschillende gebouwen die we onderweg tegenkomen. Tot slot willen we jullie graag wijzen op een paar geweldige plekken waar je wat kan eten of drinken.
De stadswandeling door Den Haag begint op het Binnenhof midden in het centrum van de Nederlandse politiek. Volgens de overlevering is Den Haag hier ontstaan toen Graaf Floris IV van Holland het gebied kocht en een jachtslot opliet bouwen. De omgeving was toen nog onbewoond en bosrijk. Zijn zoon heeft het complex vervolgens uitgebreid met de Hofkapel, Ridderzaal en de Gevangenpoort. Het binnenhof kreeg met verschillende grachten en muren de uitstraling van een echt kasteel. Als je de tijd hebt, kun je hier even stilstaan bij de Binnenhof fontein. De fontein, ontworpen door Pierre Cuypers eind 19e eeuw, is niet van goud zoals ik altijd dacht toen ik kind was, maar “slechts” van bladgoud.
Torentje en het Mauritshuis
Als je vervolgens doorloopt langs de Ridderzaal loop je eerst onder de Binnenpoort door, die de Ridderzaal verbond met de woningen ernaast. Daarna loop je het binnenhof uit onder de Mauritspoort door. Hier kijk je uit op het Plein. Als je een stukje het plein oploopt heb je een prachtig uitzicht op de skyline van Den Haag. Misschien moeilijk voor te stellen, maar hier was vroeger een uitgebreide boomgaard. Aan je linkerhand zie je het torentje, de werkplek van onze premier. Het torentje deed oorspronkelijk dienst als tuinhuisje voor de Graven van Holland en was met een bruggetje verbonden met een tuin die op de plek van het Mauritshuis lag. Het Mauritshuis is een museum vol met Hollandse meester uit de gouden eeuw, zoals Vermeer, Rembrandt, Paulus Potter, Jan Steen en is zeker een bezoek waard.
Hofvijver
We vervolgen onze stadswandeling door Den Haag door na het Mauritshuis gelijk linksaf te slaan richting de Lange Vijverberg en langs de Hofvijver te lopen. Al ziet het er tegenwoordig niet meer zo uit, de Hofvijver was oorspronkelijk een meer dat verbonden was met de Haagse beek, welke van het Haagse bos tot en met Kijkduin loopt. De reden dat het eilandje in het midden niet is afgegraven bij de aanleg van de huidige Hofvijver is niet bekend. Een van de betere verhalen hierover is dat het eiland het zicht van adellijke families op de executieplaats aan de andere kant van het binnenhof moest afschermen.
Korte Voorhout
Eenmaal voorbij de Hofvijver lopen we naar het Korte Voorhout. Het Korte en het Lange Voorhout vind ik zelf een van de mooiste stukken van Den Haag. Een brede laan met hoge bomen en omringd door prachtige herenhuizen. Als ik hier loop kan ik mij voorstellen hoe hier vroeger de welgestelde liepen te flaneren. Je kan ervoor kiezen deze plek verder te bekijken door het Lange Voorhout ook uit te lopen, maar onze weg vervolgd zich langs het statige Hotel Des Indes (het gele gebouw op de hoek).
Hotel Des Indes
Hotel Des Indes is een hotel met internationale allure. Zo zijn hier in het verleden verschillende staatsdiners gehouden door buitenlandse vorsten en regeringsleiders. Hiervoor werd dan eerst het hotel tot buitenlands grondgebied verklaart. Tijdens de oorlog werd het een populaire ontmoetingsplek voor hoge Duitse officieren, die niet wisten dat op zolder in de duiventil joodse onderduikers waren verstopt. Alle onderduikers hebben de oorlog overleefd.
Denneweg
Onze stadswandeling door Den Haag komt nu langzaam in een ander gedeelte van de stad. In de straat Denneweg vind je leuke plekken voor de lunch, persoonlijk raad ik Egg Benedict aan op het einde van de straat. De straatnamen in dit deel verraden wat hier vroeger was. Zoals mijn persoonlijke favoriet de Jan Evertstraat, de straat is niet vernoemd naar een historisch figuur maar naar jenever. In deze straat stond vroeger namelijk een grote herberg. Hier loop je het oorspronkelijke dorp uit en kom je in het 19e eeuwse deel van Den Haag.
Aan het einde van de Denneweg sla je links af, alternatief kan je de straat oversteken en langs de Haagse gracht lopen. Je zie het misschien niet aan de huizen, maar je loopt langs een historische grens. Een grens die zwaar bevochten is in politiek en juridisch opzicht. Want aan de overkant van het water woonde vroeger de groot grondbezitters. In de 18e en 19e eeuw hadden die hier grote landhuizen neergezet. Het Haagse gemeentebestuur wilde graag uitbreiden en had geldgebrek, dus was het plan om grond te belasten. Als je bij het stenen bruggetje aankomt kan je even stoppen en om je heen kijken.
Belastingen
Een bijzonder voorbeeld van deze strijd kan je zien in de school, het witte gebouw aan de rechterkant net voorbij het bruggetje. De familie die het heeft laat bouwen wilde het gemeentebestuur te slim af zijn door in zijn huis een school te plaatsen. Hierdoor was het gebouw van algemeen nut en niet belastingplichtig. Echter met het verstrijken van de jaren zag het schoolbestuur zijn kans schoon en waren zij in staat zich het gehele gebouw toe te eigenen voor de gevestigde school. Aan de overkant van de straat vind je het geboortehuis van een Den Haag’s bekendste schrijvers Louis Couperus. In het huis is tegenwoordig een museum gevestigd.
Plein 1813
Ga de brug over en geniet van de rust in deze bosrijke laan. Halverwege de laan sla je linksaf naar Plein 1813. Een fraai vormgegeven plein wat herinnerd aan de oorlog tegen Napoleon en de uiteindelijke overwinning en de oprichting van het Koninkrijk der Nederlanden. Boven op het moment staat de Nederlandse maagd afgebeeld. Aan verschillende kanten van het moment staan afbeeldingen die verwijzen naar het Koningshuis en Bijbelse verhalen.
Langs de bomen
Er is nog meer te zien op dit plein als je naast een van de grote bomen gaat staan die om het monument omringen. In de bomen zie je misschien wel sporen van prikkeldraad. Dit herinnert aan de tweede wereldoorlog, toen was in het witte gebouw het kantoor van Anton Mussert, de leider van de NSB, gevestigd. Je kan nu rechtdoor lopen en vervolgens weer rechts. Wanneer je linksaf zou slaan loop je langs het Mesdag museum, wat zeker een bezoek waard is. Maar we gaan hier rechtsaf. Als je deze weg volgt kom je uit bij het Vredespaleis.
Vredespaleis
Het Vredespaleis een van de meest iconische gebouwen van Den Haag en van de het international recht. Hier zetelt het International gerechtshof en het Permanente hof van arbitrage. Het idee voor het Vredespaleis kwam oorspronkelijk van Tsaar Nicolaas II, welke het niet eens was met de wapenwedloop en graag een manier wilde vinden om conflicten vreedzaam te beslechten. De uiteindelijke bouw van het Vredespaleis kwam in een stroomversnelling na de eerste Haagse Vredesconferentie, waar werd besloten tot het opzetten voor een permanent hof van arbitrage. Filantroop Andrew Carnegie (Vredespaleis ligt aan het Carnegieplein) heeft door middel van een schenking gezorgd voor de bouw van het Vredespaleis.
Vredespaleis: een gezamenlijke onderneming
Het Vredespaleis is een gezamenlijke onderneming van landen, dit komt het beste naar voren bij het onderhoud van het gebouw. De klokkentoren is geschonken door het Verenigd Koninkrijk, welke ook verantwoordelijk is voor het onderhoud daarvan. De klok zelf komt uit Zwitserland. Nederland neemt de tuin voor zijn rekening. Succesvol was het Vredespaleis uiteindelijk niet. Een jaar na de opening brak in Europa de eerste wereldoorlog uit. Behalve het mooie uitzicht is er nog meer te zien op het plein. Rechts van het hek staat een vlam welke de vrede symboliseert. Om de vlam liggen stenen, elke steen is afkomstig uit een ander land.
Richting het Noordeinde
Als je klaar bent met rondkijken bij het Vredespaleis vervolgen we de stadwandeling door Den Haag richting het Zeeheldenkwartier, een wijk vol met kleine ateliers. We lopen rechtdoor richting het Anna Palowna plein, welke vernoemd is naar de Russische vrouw van Koning Willem II. Na een tijdje, wanneer je net het water bent overgestoken, zie je aan je linkerhand een groot gebouw met bewaking voor de deur. Het heeft lang geduurd voor ik zelf wist wat het was, maar dit zijn de koninklijke stallen. Hier wordt niet alleen de gouden koets bewaard maar ook de paarden van de Koninklijke familie hebben hier hun onderkomen.
Paleistuin en aanbellen bij de marechaussee
Wij lopen rechtdoor langs de muur van de Koninklijke stallen, nadat de muur ophoudt zijn we aangekomen bij de paleistuinen van Paleis Noordeinde. Je kunt ervoor kiezen een klein rondje te lopen of natuurlijk even uit te rusten in het gras. Geniet vooral van de rust die deze stadstuin biedt. Vanuit de paleistuin kijken we uit op de achterkant van het Paleis Noordeinde. Als je rechts aanhoudt kom je bij een klein steegje, sla hier in. Zo kom je bij een dichte deur, maar via de bel aan je linkerhand kan je aanbellen bij de marechaussee. Vraag of ze de deur willen open doen en zo kan je verder met je stadswandeling door Den Haag.
Via de deur kom je in een van de oude gedeeltes van Den Haag, met smalle steegjes en hofjes. Een leuk stuk van de stad om s’avonds nog een hapje te eten of een drankje te doen. Voor nu slaan wij twee keer links af richting het Paleis Noordeinde, het huidige werkpaleis van Koning Willem-Alexander. Het gebouw heeft een 18e eeuwse uitstraling maar heeft een lange geschiedenis want er zijn stukken gevonden uit 1370 waarin al geschreven wordt over het Paleis Noordeinde.
Johan de Witt en het Gevangenenpoort: afsluiting van deze Stadswandeling door Den Haag
Van het Paleis Noordeinde beginnen wij aan het laatste stuk van onze stadswandeling door Den Haag. We lopen weer richting de Hofvijver. Als je naar de Hofvijver loopt, kom je eerst nog langs een van de zwartste pagina’s uit de Haagse historie. Naast de Gevangenenpoort is de plek waar de gebroeders De Witt door de Haagse schutterij gelyncht zijn op 20 augustus 1672. Ter herinnering staat een standbeeld van de broers op de vermeende plaats van de moord. Als je wil bijkomen zijn hier verschillende cafés waar je een drankje kan doen. Hier sluiten we de stadswandeling door Den Haag af.
We hopen dat je het leuk vond om een rondje te lopen door onze Hofstad en hebt genoten van wat je onderweg allemaal bent tegengekomen. Heb je nog iets bijzonders meegemaakt op de route? Laat het ons even weten hieronder in de comments, dat vinden we leuk om te lezen!
Tips voor onderweg
Den Haag heeft iedereen wel wat te bieden met zijn mooie stadsparken en natuurlijk het Scheveningse strand. Maar daarnaast kan je nog veel andere dingen zien en beleven in de Den Haag. Zo zijn er maar liefst 8 grote musea in Den Haag. Door de grote verscheidenheid aan musea is er voor iedere interesse bijna wel een museum. Ben je gek op auto’s bezoek dan Louwman Museum. Toch liever moderne kunst loop dan tijdens het wandelen langs het Kunstmuseum Den Haag, Beelden aan Zee of het Museum Voorlinden. Voor de historische meesters kan je terecht bij de Mesdag Collectie, Galerij Prins Willem V en natuurlijk het Mauritshuis (o.a. het Melkmeisje van Vermeer). Dompel jezelf liever onder de historie van deze bijzonder stad bezoek dan het Haags Historisch Museum of als je durft de Museum de Gevangenepoort. Geen zin in een museum combineer je stadswandeling dan met een bezoek aan met een van de vele cultuurgezelschappen die Den Haag rijk is, zoals het Nederlands Dans Theater, het Residentie Orkest of Het Nationale Theater. Dit kan bijvoorbeeld in de Koninklijke Schouwburg, Diligentia, of schattige theater Pepijn. Als je hier allemaal geen zin in hebt kan je natuurlijk altijd nog het terras op bij het Plein of de Grote Markt, daar is het in ieder geval lang gezellig.
Op een mooie zondag met een fijn zonnetje hadden we zin om er weer eens op uit te trekken. Dicht bij huis vonden we een mooie route van 14 kilometer zodat we weer een beetje konden trainen voor Ierland. We wilden graag lekker de natuur in, en aangezien we in Den Haag wonen is Delft een logische keuze! Met tram 1 gingen we richting Delft, waar we eerst een stukje door de mooie oude binnenstad hebben gewandeld waarna we in het natuurgebied aankwamen. Hieronder meer over het wandelen bij Delft.
Lekker wandelen bij Delft
Via google maps is de route die we hebben genomen hier terug te vinden. Zelf vonden we de route een mooie combi tussen de oude binnenstad van delft en de natuur (waarbij dat laatste overheerst).
De route ging van start bij het Centraal station, handig dus voor iedereen die met het OV wil komen. Vanuit hier liepen we naar de Oude Kerk van Delft. Een leuk stukje langs de pittoreske grachten van Delft. Hier kwamen we ook het gemeenlandshuis tegen waarin het Hoogheemraadschap van Delfland is gevestigd.
We vervolgen onze weg richting de Bieshout, maar niet voordat we op de Choorstraat eerst iets voor de lunch hadden gehaald bij een bakkertje. Even later op het Oostplantsoen kwamen we de roeivereniging van Delft tegen, leuk! Ik heb namelijk in mijn studententijd ook geroeid, en verlang er altijd weer even naar terug als ik mensen in een roeiboot zie.
Het Biesland
Bij de ingang van het Biesland zit restaurant/cafe Knus, een leuke plek om even te stoppen. Zelf hadden we al iets lekkers meegenomen, maar dit onthouden we zeker voor de volgende keer. Langs de grote plas liepen we richting het Bieslandse bos. Een fijne plek om te lopen, lekker tussen de bomen. We liepen niet langs het strand omdat hier erg veel honden vrolijk aan het spelen waren.
Het Bieslandse Bos
In het Bieslandse Bos sloegen we al snel af de bomen in. Hier was het eerst even zoeken omdat we onze orientatie kwijt waren. Gelukkig dacht Eelco nog wel te weten waar we heen moesten en bleek dat ook juist te zijn! Zo kwamen we al snel door de bomen over nogal modderige paden aan bij de Dobbeplas. Hier liep het heerlijk rustig. Op een gegeven moment kwamen we wel in de buurt van de weg, dit vonden we zelf wat minder. Ook omdat we deels op het fietspad liepen was het soms wel een beetje opletten. We namen snel maar weer een wandelpad en gingen om de Dobbeplas heen.
Het was er heerlijk uitwaaien, de wind klonk ook zo fijn door het riet heen. Na de Dobbeplas gingen we via het Virulypad weer het stukje bos in. We wilden eerst het Virulypad blijven volgen, maar dat liep niet zo lekker omdat er veel fietsers waren, tussen de bomen lopen is dan veel fijner. Aan het einde van het pad wanneer we het Bieslandse Bos verlieten was nog een weiland met lieve shetlandpony’s! Daar smelt het hart van Saska altijd wel een beetje van… Ze waren dol op het gras wat we voor ze hadden geplukt.
Terug naar Delft
De weg terug naar Delft vonden we verder niet heel spectaculair. Je loopt veel langs de weg waar auto’s rijden en door woonwijken tot je weer bij de binnenstad uitkomt. Hier is het wel altijd gezellig en het is zeker een goed idee om even een terrasje te pakken aan de Markt bij de Nieuwe Kerk.
We vonden het fijn om te wandelen bij Delft, we hebben weer lekker wat kilometers kunnen maken in aanloop naar Ierland en andere grote wandelingen die op het programma staan dit jaar. Lekker even uitwaaien en de natuur in, en dat allemaal dicht bij huis!
Het was een winderige dag, dus een goed moment om eens flink uit te waaien met een duinwandeling door Meijendel. Een prachtig stuk natuur naast Den Haag. Meijendel ligt tussen Den Haag, Scheveningen en Wassenaar in. Het uitgestrekte landschap bestaat voornamelijk uit duinlandschap, vennetjes, bos en natuurlijk het strand. Naast een mooi recreatiegebied is het ook de bron van drinkwater in Zuid Holland. Let maar eens op de vele putdeksel en meters langs de weg. We starten onze wandeling bij het einde van de boulevard, ook wel het zwarte pad genoemd. Het zwarte pad is goed bereikbaar met fiets, ov en auto. Zo stoppen bijvoorbeeld tram 1 en 9 en bus 21 en 23 bij het beginpunt van onze wandeling. Het is een van onze favoriete bestemmingen voor een wandeling in Den Haag.
Routes door Meijendel
Er zijn veel verschillende paden aangelegd, dus het gebied is ideaal om vaker te bezoeken. De wandelingen leiden je langs de mooiste plekken van Meijendel. Als je een rondwandeling wil maken in Meijendel kan je kiezen uit de gele (4,5 km), rode (3,2 km) of de blauwe route (2,6 km). Voor wie verder wil wandelen kan doorlopen naar het noorden, naar de Waalsdorpervlakte of voor variatie Clingendael of het Haagse bos. Andere optie is natuurlijk je eigen route kiezen. Dit is wat wij hebben gedaan.
Van Mesdag tot de Atlantikwall
De wandeling begint met een pad omhoog wat je gelijk een mooi uitzicht geeft op de Haagse duinen als je het pad volgt kom je bij een uitzichtpunt. Het gerucht gaat dat dit de plek was waar Mesdag zijn beroemde schilderij verfde. Met het uitzicht op het strand, de duinen en het dorp Scheveningen. We staken door naar het strand. Hier kan je heerlijk in de branding lopen. We werden hier behoorlijk gezandstraald door de felle wind. Als je met je rug naar de zee gaat staan dan zie je in de duinen de bunkers uit de tweede wereldoorlog. Deze bouwwerken waren een onderdeel van de Atlantikwall en zie je op veel andere plekken terug in de stad en de duinen. De bunkers worden beheerd door een private stichting. De stichting renoveert ze in de winter en geeft rondleidingen in de zomer. Echt een aanrader als je er toch bent voor een wandeling. Zo krijg je een bijzondere kijk op de Duitse vestingwerken uit de tweede wereldoorlog. Aangezien ze nu gesloten zijn voor de winter liepen we door richting de duinen.
Off road
Eenmaal terug in de duinen was het windstil en heerlijk rustig. In de duinen vind je verschillende paden die je kunt volgen, dit keer kozen we voor het groene pad en het avontuur begon. De groene route gaat namelijk “off road”. Sinds kort zijn er onverharde paden gemaakt door de duinen. Je loopt over het zand en het kreupelhout door de duinen. Een leuke ervaring waar je weer een kan zijn met de natuur. Bovendien is dit een ideale kans om de duinen eens van dichtbij te zien.
De natuur
Tijdens het wandelen kan het je misschien opvallen dat de duinen uit meerdere lagen bestaat. Eerst de zeerand die is blootgesteld aan de zeewind en het zout. Hier zie je veel helmgras, wat met zijn lange wortels het zand vasthoud. In de tweede laag, waar we aan het wandelen waren vind je veel struiken (duinroos en dauwbraam) en op de grond zie je veel mos. Als je stil bent heb je hier de meeste kans op het zien van konijnen. Helaas bleven die tijdens onze wandeling in hun holen verstopt. Eenmaal weer op het pad terechtgekomen kom je bij een punt waar alle verschillende wandelingen samenkomen. Hiervoor loop je door de buitenste rand van de duinen die bestaat uit valleien. Met vennetjes en lage bebossing. Veel van het gebied staat tijdens de winter en herfst deels onder water. Daardoor groeien er veel verschillende soorten planten zoals watermunt en orchideeën.
De boederij van Meijendel
We besloten dat het tijd was om ergens op te warmen en gingen richting het oosten. Want midden in Meijendel vind je een boerderij met een ouderwets pannenkoekenhuis, waar je wat kan eten en drinken en even lekker kan opwarmen. Hier zijn we even gaan zitten bij het haardvuur met een beker warme chocolademelk. Het was namelijk best wel een frisse dag. Bij de boerderij vind je een informatiegebouw van Dunea over het gebied en een speelparadijs voor kinderen. Voor de terugweg besloten wij door te steken en via de oude bakstenen watertoren, gebouwd in 1874, terug te lopen. De watertoren is de enige bebouwing in het gebied. Bij het wandelen langs het lange pad zagen we Scheveningen langzaam verschijnen en waren we weer terug op ons beginpunt.
Begin oktober was er een weekend met mooi weer. Tijd om er op uit te trekken en een stuk te gaan wandelen! We besloten het dicht bij huis te houden en gingen voor zo’n 10 kilometer (+5km van en naar het vertrekpunt wandelen). De duinen en het bos, altijd een mooie plek in de herfst. De blaadjes aan de bomen worden geel, de strandtenten pakken hun spullen waardoor het strand gelukkig weer 1 groot natuurgebied wordt. Vandaar dat we ervoor kozen te gaan wandelen in het Westduinpark en de Bosjes van Poot.
De route Westduinpark – Bosjes van Poot
We gingen van start bij de Bosjes van Poot naast de Vogelwijk in Den Haag (zie punt A/C). Persoonlijk vinden we de Vogelwijk een mooie bestemming voor een kleine wandeling s’avonds. Mocht je ook deze route willen gaan lopen, je kunt je auto gratis parkeren in het grootste gedeelte van de Vogelwijk. Voor de milieubewuste wandelaar, je kunt natuurlijk ook de fiets pakken (20-25 minuten fietsen vanaf Den Haag Centraal) of met de bus (lijn 24 vanaf Den Haag Centraal) richting het Haga Ziekenhuis gaan. Ook gaat er een tram (lijn 12 vanaf Den Haag Holland Spoor) naar Duindorp (stap uit bij halte Doctor van Welylaan). Vanaf dit punt kun je er voor kiezen alleen het duingedeelte (Westduinpark) of eerst het rondje Bosjes van Poot en daarna het rondje Westduinpark te lopen.
De Bosjes van Poot is een mooi bosgebied waar vaak mensen met de hond lopen. Daar worden we altijd gelukkig van, rond rennende en spelende honden in de natuur! Na hier een rondje gelopen te hebben staken we de Nieboerweg over richting het Westduinpark.
Na een stuk door het bosgebied gelopen te hebben, staken we rechts af richting het Cort van der Lindenpad (loopt langs strandslag 9).
Vervolgens liepen we langs het strand richting kijkduin. Hier maakten we een rondje en liepen weer terug via een bosrijker gebied naar ons begin punt.
Onze avondturen onderweg
In het Westduinpark lopen Schotse Hooglanders rond om de begroeiing op natuurlijke wijze in bedwang te houden. Als je het gebied inloopt staan er borden met meer informatie hierover. Probeer niet te dichtbij de dieren te komen (25 meter), voer ze niet en hou je hond aan de lijn. Verder de kudde niet storen en niet doorkruisen. Als je deze aanwijzingen opvolgt kan je niks gebeuren, het zijn vriendelijke dieren. Helaas hebben we ze tijdens deze wandeling niet gezien, maar eerdere wandelingen zijn we ze wel tegengekomen. Altijd leuk om dieren in het wild tegen te komen.
Het pad kan soms best een beetje vermoeiend zijn doordat (voornamelijk in Bosjes van Poot) er wat heuvels in de route zitten. Geen zorgen, de paden zijn allemaal goed begaanbaar. Voor ons was dit een pluspunt. We zullen wel een beetje moeten gaan oefenen met heuvels willen we in Ierland de Dingleway gaan wandelen! Even lekker door het bos wandelen is altijd fijn. Het geeft ons altijd het gevoel even totaal weg te zijn van alles, terwijl je bij deze route toch door een grote stad loopt.
De afwisseling met bos en duin vonden we ook heerlijk. Zo hadden we ook het “even uitwaaien” gevoel te pakken. In het Westduinpark was het relatief druk, het was immers ook erg mooi weer. In de buurt van strandafslag 8 zijn we op een bankje gaan zitten, eventjes wat water drinken en een banaan eten. Daarna konden we er weer tegenaan en vervolgden we de route richting kijkduin. Net voordat we kijkduin binnenliepen kwamen we langs de Jutterskeet. Grappig om te zien wat ze allemaal wel niet vinden op het strand (maar stiekem breekt het ook soms wel een beetje ons hart, waarom letten we niet wat beter op onze spullen en laten we alles maar gewoon rondvliegen? Haha hierdoor komt soms een beetje de milieuactivist in ons naar boven!).
In kijkduin bij het pleintje hebben we lekkere stroopwafel schaafsels gegeten (goede snack voor onderweg!). We vervolgden onze weg onderlangs terug, hier was het beduidend een stuk rustiger dan langs het strand! We hebben lekker de tijd gehad om even bij te kletsen en te babbelen over onze droom, de Dingleway lopen, en verdere dromen daarna.. Hoe gaan we het allemaal aanpakken? Wanneer willen we de hike doen? Hoe zit het met voorbereiding? Soms is het goed om hierover lekker te kunnen brainstormen tijdens het wandelen.
Meer in de regio wandelen?
We gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website zo soepel mogelijk draait. Als je doorgaat met het gebruiken van de website, gaan we er vanuit dat ermee instemt.Stap eerst over deze cookies heen ;)
